Bana baktı, annem gibi baktı,
Sever gibi baktı.
Issız yolların ortasında
Ansızın gelen ışık
Bir yıldız belki bir araba farı
Belki mum ışığı
Karanlıkta bir aydınlık.
Belki de bir kurtun gözleriydi
Yalnızlık...
Yüzü yoktu, sesi yoktu, elleri yoktu,
Karanlıktı.
Adımsız, soluksuz, gölgesiz
Yalnızlık...
Bana baktı, annem gibi baktı,
Sever gibi baktı.
Fütursuz yalnızlık...
Özlem Özge Karamık
Opmerkingen