top of page
Yazarın fotoğrafıÖzlem Özge KARAMIK

Bir, İki, Üç, Tıp!




Konuşamaz, yazamazdım.

Anlatamazdım,

Dilimdeki zincirleri kırıp atamazdım,

Bahçemdeki kuşlara dokunamazdım,

Karanlıktım, soğuktum.

Sesler birbirine benzeyen sesler...

Odamdan, bahçemden, duvardan gelen

Yanık mum gibi sönen sesler...

Gölgesiyle dans eden ellerim...

Susuyorum,

Susuyorum.

Hayır, böyle değildi bu oyun.

Bir, iki, üç, tıp!

Konuşan, yanan hep benim.


@sessizmektuplar

Özlem Özge KARAMIK

14 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Gülten Hanım

Şiir Sustu

NERDESİN?

Comments


bottom of page